1. Wat is het ultieme doel dat jij met jouw Keep Going Forward spirit wilt bereiken?
‘Keep Going Forward staat voor mij voor verbeteren, verbeteren, verbeteren… Gaat het in de ochtendtraining wat minder, dan kijken meteen wat we in de middagtraining beter kunnen doen. Soms ben ik te gretig en dan wil ik te graag te hard zwemmen tijdens wedstrijden. Dan ga ik de kleine simpele dingetjes fout doen. Dat kijken we meteen op de video terug en zoeken we antwoord op de vraag waarom ik iets in de training wel goed doe en hier niet. En dan kan ik altijd terugschakelen en het in de volgende race beter doen. Het is bij mij de aard van het beestje. [Lacht.] Ik doe alles om te winnen. Mijn ultieme doel zijn de Olympische Spelen van 2028 of 2032. Daar zijn we, mijn coaches en ik, zeker serieus mee bezig. Eerst om het nationaal aan te gaan pakken in mijn specialiteit, de 100 meter rugslag. In december heb ik de kwalificatie voor Parijs 2024 behaald.
2. Waarom heb je voor deze specifieke vorm van topsport gekozen?
‘Ik heb al mijn hele leven last van een visuele beperking. Als we gingen voetballen, dan zag ik de bal te laat. Of het was te druk voor me, waardoor ik heel snel hoofdpijn kreeg. Ik had mijn ABC-zwemdiploma’s gehaald en ik wilde heel graag inline skates hebben. Toen zeiden mijn ouders, OK, die krijg je als je zwemvaardigheid 1 t/m 3 gaat halen. Nou, nadat ik mijn 3 had gehaald vond ik zwemmen zó leuk dat ik tegen mama zei, wat moet ik nu doen? Toen zijn we alle zwemverenigingen in Ridderkerk gaan benaderen. Ik was acht jaar toen ik mijn eerste echte zwemtraining kreeg en ik zei tegen mama, ik ga naar de Olympische spelen toe! Tien jaar later stond ik met mijn beide benen op een startblok bij de Paralympics in Tokio. Ik ben geen echte specialist, maar de rugslag ligt mij het beste. Tot nu toe lukt het me om op elk toernooi de 200 meter wisselslag, de 100 meter rugslag en meestal ook de 100 meter schoolslag te doen. Dus lekker gevarieerd. Toen ik klein was had ik Michael Phelps op de Spelen van 2008 in Beijing geschiedenis zien schrijven door op vrijwel alle disciplines goud te winnen. Hij was toen echt mijn inspiratiebron. Eenmaal op hoog niveau actief in de parazwemwereld kwam ik in mijn klasse - S13, wat voor slechtziend staat - Ihar Boki uit Wit-Rusland tegen. Die gozer is een klasse op zich. In Tokio won ik brons op de 200 meter wisselslag in 2:10.79, een Fransman werd 2e in 2:09.92. En Ihar Boki won in 2:02.70! Toen ik 14 was, was hij mijn grote idool. Maar inmiddels is het zo dat ik zijn tijden wil gaan verslaan. Ook dat is Keep Going Forward.’
3. Welke eisen stel je aan jouw belangrijkste ‘sportgereedschap’ en waarom?
‘Bij trainingen gebruiken we totaal andere dingen dan bij wedstrijden: plankjes, peddels, een poolboy, flippers, een netje… En het enige wat telt is dat ze doen wat ze moeten doen. Voor een wedstrijd is het heel simpel. Een badmuts, een wedstrijdzwembroek en een brilletje, dat zijn de drie essentiële dingen die je nodig hebt. En er zit een groot verschil tussen een trainings- en een wedstrijdbroek. Een trainingsbroek heeft een boxerformaat, maar een wedstrijdbroek zit tot vlak boven de knieën en er zit een hele carbon-technologie in verwerkt. In een wedstrijdbroek zit ook vrijwel geen rek. En het carbon biedt het beste effect bij de eerste twee keer dat je de broek draagt. Daarna is het optimale effect eraf.’
4. Van welke onderbelicht facet van jouw sport vind jij het belangrijk dat het publiek het weet?
‘Dat je ons als parasporters niet zomaar kunt vergelijken met Olympische sporters. Ik ben natuurlijk alleen visueel beperkt. Er is wel eens tegen me gezegd dat ik net zo hard moet kunnen zwemmen omdat ik fysiek gewoon 100% ben. Maar wat voor een Olympische sporter één of twee weken duurt om aan te leren, kan voor mij wel anderhalf tot twee maanden duren. Omdat ik dingen pas kan verwerken als ze binnen mijn zichtkoker vallen. Ik kan veel dingen niet in één keer overzien. Het is als het leggen van een visuele puzzel. Dingen moeten stukje bij beetje op hun plaats vallen. En dat kost tijd. Maar ik zie ook een voordeel! Ik zwem nu met allemaal gasten van mijn eigen leeftijd. En die beginnen zo’n beetje stil te staan. Zat ik er voorheen zes seconden boven, nu is het nog maar een kleine 3 seconden. Het is mentaal best wel lekker als je weet dat je het gat aan het dichten bent. Op NK-niveau is het heel reëel dat ik me met ze kan gaan meten. Als het niet dit jaar of volgend jaar is, dan is het wel over twee jaar. Of dat ook opgaat voor zwemmen op Olympisch niveau, dat kun je niet voorspellen. Want je weet niet hoe de sport zich gaat ontwikkelen.’
5. Hoe essentieel is goede timing in jouw discipline?
‘Heel belangrijk, natuurlijk. Vooral in het water. Alles moet kloppen. Er hoeft maar een slag verkeerd te gaan en tegen de tijd dat het weer goed gaat ben je acht meter verder. Of je komt niet goed uit bij het keerpunt. Ik weet dat als ik onder de vlaggetjes doorga - die hangen op 5 meter - twee slagen moet doen en dan een keerpunt maken. Maar soms zit ik onder de vlaggetjes midden in mijn slag. En dan is de vraag, wat ga ik doen? Anderhalve slag of tweeënhalve slag maken? Meestal maak je blijkbaar onbewust de goede keuze. Want nu ik er over zit na te denken wat ik dan doe, heb ik eigenlijk geen idee. [Lacht.] En ja, soms maak je de verkeerde keuze. Jammer, volgende keer beter! Die instelling moet je als topsporter ook hebben. Zeker bij het zwemmen geldt, als je de finale haalt met een rommelige race, dan staat de klok IN de finale gewoon weer op nul. Heb je een finalebaan, dan heb je een kans op een medaille.’
6. Wat betekent een horloge voor jou?
‘Heel veel. Ik vind het sowieso fijn om sieraden te dragen. Ik heb meestal iets van 4 ringen om, plus een halsketting en een horloge. En tsjaa, ik heb alleen maar horloges van Seiko. Het is allemaal begonnen met deze zwarte Solar chronograaf. Die heb ik in Roermond gekocht. Ik ben altijd wel met horloges bezig geweest. Een tijdje geleden was ik op trainingskamp in Turkije. En ik dacht, ik stuur Seiko een mailtje voor een samenwerking. Ze waren er gelukkig heel positief over. Nadat ik mijn eerste wereldtitel had gehaald zei Papa, of de samenwerking met Seiko doorgaat of niet, van ons krijg je een horloge waarin je eerste wereldtitel is gegraveerd. Het werd de Panda Speedtimer. En als Prospex Brand Friend mag ik de nieuwe SSC935 Solar Speedtimer dragen. Ik ben er hartstikke blij mee. En trots dat Seiko dit met mij wil aangaan.’
